Giovanni Dore e Alter Nos. Duas caras de sa matessi medàllia.

    Seus fadendi un’arrexonada cun Giovanni Dore, s’ Alter Nos de s’ùrtima editzioni de Sant’Efis. Po cumentzai, chini est Giovanni Dore? 

    Deu seu unu giòvanu casteddàiu e tèngiu 46 annus. In sa vida seu abogau. Mi seu laureau in s’Universidadi de Casteddu e a pustis seu andau foras po sighiri a studiai. Apu studiau leis internatzionalis in Bruxelles, traballendi finsas in una sotziedadi de consulèntzia comunidària italu-belga. A pustis apu studiau leis comunidàrias in s’Universidadi LUISS de Roma. Mi praxit a iscriri po rivistas spetzializadas e fatu-fatu imparu a is studiantis me is “master” universitàrius. Seu impegnau de meda in polìtica e de su 2011 fatzu parti de su Consìgiu comunali de Casteddu, sendi chi apu bòfiu ponni s’esperièntzia professionali mia po circai de melliorai su prus possibili sa vida in sa tzitadi nosta. E ocannu apu tentu sa sorti manna de èssi s’Alter Nos.

     Chini est s’Alter Nos? O mellus chini fiat?

     S’Alter nos est unu personàggiu de importu mannu in sa festa de Sant’ Efis e rapresentat s’unioni de sa religiosidadi cun sa municipalidadi. Me is tempus de sa monarchia, a primu ispanniola e pustis sabàuda, fiat su “Vicerè”, s’ateru nosu, su chi andàt in prucessioni po Sant’Efis in logu de su Rei. Oi est unu chi rapresentat s’aministratzioni comunali.

     Comenti benit sceberau s’Alter Nos?

     Ddu sceberada in su mesi de Abrili su sìndigu de Casteddu in mesu de is cunsilleris comunalis. Candu su sìndigu Massimo Zedda m’at tzerriau po mi ddu nai, sciiat beni cantu mi iat a èssi praxiu a ddu fai. No bollu cuai s’emotzioni chi apu tentu in cussu momentu, seu stètiu cuntentu meda sendi chi su primu de maju est puru sa dì chi fatzu is annus, duncas su èssi s’Alter Nos est stètiu unu arregallu mannu diaderus.

    Ita incàrrigus tenit s’Alter Nos?

     De candu arriciri sa nòmina s’ Alter Nos cuminztat unu caminu impari cun is cunfradis de sa Cunfraria de su Gonfaloni. Issus tenint cura de sa crèsia de Sant’Efis in Stampaxi e dònnia annu depint coordinai sa festa manna de Casteddu. Po mei funt stètius maistus. Apu imparau meda de issus, no sceti asuba de sa festa e de is traditzionis ma mescamenti de su chi pertocat su bixinau de Stampaxi.  Antigamenti sa cunfraria depiat agiudai is prus poverus de bixanau. Oi puru sighint a ddu fai ma mancai in manera prus reservada.

     Est stètiu difiìtzili custu caminu?

    Innantis de totu est stètiu una cosa meravilliosa chi m’apa a portai sèmpiri in su coru. Ma a nai sa beridadi est stètiu unu sacrifìtziu puru ca tocat a imparai cosas meda po diventai un’Alter Nos dignu de custu nòmini. Po ndi nai una tocat in prus pagu de unu mesi imparai a andai a cuaddu e tocat a si ndi pesai chitzi giai dònnia dì po pigai letzionis. Ma depu nai ca ndi baliat sa pena de fai custus sacrifìtzius ca sa cuntentesa chi nd’apu tentu sa dì de Sant’Efis est stètia aici manna de mi ddus ai fatus finsas scaresci.

     Cun cali sentidu dd’at tentu custu rolu, prus istitutzionali o prus religiosu?

    A s’inghitzu fiat prexau chi su sìndigu m’iat sceberau e bia sa cosa pruschetotu comenti un’impìnniu istitutzionali. Ma de cando apu fatu s’intrada sa primu borta in sa crèsia e m’ant arriciu in manera aici corali e amistadosa  mi seu intendiu aintru calchi cosa de nou comenti chi sa fidi chi apu sèmpiri tentu, finsas de pipieddu, po Sant’Efis ndi fessit bessendi a foras totu in una borta. S’emotzioni est stètia manna e sa religiosidadi nd’at leau su logu de sa municipalidadi.

    Pensat ca custa festa potzat agiudai sa tzitadi in sa candidadura po èssi Capitali Europea de sa Cultura in su 2019?

    Una bella pregunta…Pensu ca giai. Custa festa est unu patrimòniu culturali chi tocat custodiu cun stima e respetu, ma in su matessi tempus iat a tocai a ddu fai connosciri in totu su mondu po sa bellesa e s’istòria chi tenit. Fadendi s’Alter Nos apu potziu biri de prus acanta is potentzialidadis chi sa tzitadi iat a podi tenni cun unu progetu de avvaloramentu de is traditzionis e de is logus acapius a Sant’Efis, e no seu chistionendi sceti de su bixinau de Stampaxi ma puru de Nora e Pula. Difatis su Comunu de Casteddu at de pagu incarrerau is proceduras po iscriri sa festa de Sant’Efis in su Patrimòniu Immateriali de s’ UNESCO. Seus abetendi sa scera.

    Custa intervista at a èssi publicada in lìngua sarda. Ita ndi pensat de su sardu?

    Deu depu nai ca a dolu mannu fueddu pagu in sardu, sendi chi bèngiu de sa generatzioni chi su sardu non ddu depiat fueddai, ca fiat mellus a imparai beni sceti s’italianu e s’inglesu. Mancai dd’apu intendiu puru in famìllia ma est de pagu chi nd’apu cumprendiu s’importantzia bera po su pòpulu sardu. Sa lìngua est sìmbulu de s’identidadi nosta, est s’istòria nosta. Cun àterus consilleris difatis eus presentau a su Comunu de Casteddu sa proposta de unu pianu po podi torrai a sa lìngua sarda totu su valori e su riconnoscimentu chi meritat.

    Boxis de Murriali (Periòdicu indipendenti in lingua sarda) n.2 (Manuela Ennas )

    (1237)

      Lascia un Commento

      L'indirizzo email non verrà pubblicato. I campi obbligatori sono contrassegnati *

      *

      È possibile utilizzare questi tag ed attributi XHTML: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>